บทที่ 819

มู่เหยียนเซินมุมปากยกขึ้นเล็กน้อย: "จะกล้าได้ยังไง ผมทำได้แค่ยืนอยู่หน้าประตูนี้ เป็นหินผารอภรรยา หวังว่าคุณจะกลับมาเร็วๆ"

เวินเอ่อร์หว่านควงแขนเขาแล้วเขย่าเบาๆ: "ฉันรู้ดีอยู่แล้วว่าประธานมู่ของเราเนี่ย นับวันยิ่งเป็นพ่อบ้านพ่อเรือนมากขึ้น"

"พ่อบ้านพ่อเรือนเหรอ?"

แน่ใจนะ... ว่าจะใช้คำนี้มาบรรยายถึงเ...